بررسی مقایسه ای تأثیر کتاب داستان آموزشی و آموزش چهره به چهره بر میزان اضطراب کودکان

مقدمه: بستری کودک در بیمارستان یک رویداد اضطراب زا برای کودک و والدین او محسوب می شود. در میان روش های کاهش اضطراب، روش غیر دارویی از لحاظ اهمیت مشابه روش دارویی است. هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای تأثیر کتاب داستان آموزشی و آموزش چهره به چهره بر میزان اضطراب کودکان بستری و مادرانشان بود. روش کار: بررسی با استفاده از روش نیمه تجربی و انجام پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. آزمودنی های این پژوهش 81 نفر از کودکان 6 تا 9 ساله بستری در بخش کودکان شهر سبزوار و مادرانشان بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری داده ها، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، ابزار چهره ای بررسی اضطراب و اضطراب موقعیتی اشپیل برگر بودند. داده ها توسط نرم افزار spss ویرایش 20 و آمار توصیفی، شاپیرو ویلک، کای دو، t وابسته، ویلکاکسون، من ویتنی، کروسکال والیس، anova و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که بعد از مداخله، تفاوت معناداری در اضطراب کودکان بین دو گروه کتاب داستان آموزشی و روتین وجود داشت (0/006= p-value)، اما تفاوت معناداری بین دو گروه کتاب داستان آموزشی با روش چهره به چهره و روش چهره به چهره با روش روتین وجود نداشت (0/05< p-value). تفاوت معناداری در اضطراب مادران بین گروه های کتاب داستان آموزشی با روش روتین (0/001> p-value) و روش چهره به چهره با روش روتین (0/001= p-value) مشاهده شد. اما تفاوت معناداری بین دو گروه کتاب داستان آموزشی با روش چهره به چهره مشاهده نگردید (0/079= p-value). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که کتاب داستان آموزشی و روش چهره به چهره جهت کاهش اضطراب مادران می تواند مفید باشد. همچنین کتاب داستان به عنوان یک ابزار محبوب، کاربردی و مؤثر جهت آماده سازی کودکان در بیمارستان پیشنهاد می شود.